HER HANGİ BİR VELİ TOPLANTISI

  Geçen günlerde kızımın okuluna veli toplantısına davet edildim. Genel olarak hemen hemen aynı atmosferde geçen toplantılardan fazla bir farkı yoktu. Tek fark sınıfa yeni yapılan kitaplıktı diyebilirim.

  Malumunuz üzerine sırasıyla ilgili öğretmenler, rehberlik ve sınıf öğretmeninin uzun bir konuşmasından sonra dilek istek ve şikâyetlere geçildi. Durumu iyi olan öğrencilerin velileri kırıtarak ve sırıtarak söz alıyor; “ benim çocuğum nasıl hocammm.” Gibilerinden hava atmalarından sonra, alınan cevaplar karşısından savaş kazanmış komutan edasıyla yerine oturan velilerin ardından, şikâyet faslı başladı. Sınıftaki tüm velilerin şikâyetleri de bire bir aynıydı. “ çocuklarımız kitap okumuyor, internete bağımlı oldular, arkadaşlarıyla geçimsizlikleri var vs.”

  Çocuklarımızdan bu konular hakkında şikayet ederken kendimize hiç eleştiri getirmiyoruz. Kendimize bazı sorular soksak acaba cevapları nasıl olurdu? Mesela; biz ne kadar kitap okuyoruz? Çocuklarımızın kitap okumasını teşvik etmek için ayda kaç kitap alıp çocuklarımıza veriyoruz? Onlarla beraber kaç saat beraber kitap okuyoruz? Çocuklarımızı şehrimizdeki kütüphanelere kaç kere götürdük?

  İnternet konusunda; bizler günde kaç kez internet denen dipsiz kuyuya dalıyor, kaç dakika yada kaç saat vaktimizi burada geçiriyoruz? Çocuğumuz eve geldiğinde elimizden telefonu veya tableti kaç defa bırakıyoruz. Yanımıza bir dostumuz geldiğinde ve çocuğumuz bizi karşıdan izlerken, dostumuzla muhabbet ederken kaç defa onu bu ilgiden mahrum bırakıyor ve elimize hemen telefonu alıyoruz. Çocuklarımız bizimle oynamak veya dertleşmek istediğinde onlara ne kadar vakit ayırıyoruz.

 Arkadaşlarıyla geçim konusunda ise; kaç tanemiz çocuğumuzu okula gönderirken mesleğimizin veya cebimizin üstünlüğünden bahsetmeden asıl üstünlüğün bilgide olduğunu kaç tanemiz söylüyor. Kaç velimiz, onların dokunulmaz değil ve hürriyet denen kavramında sınırlı olduğunu kaç tanemiz söyleyip onların isteklerini kaç tanemiz sınırlama yoluna gidiyor.

  Çocuklarımızı ilahlaştırmadan atlarımızın yaptığı ve yaşadığı gibi yaşayamıyoruz. Zira onlar “ ataerkil” iken bizler “ oğulerkil” yaşamaya ve çocuklarımızı gözümüzde ilahlaştırmaya başladık. Kendini ilah hisseden çocuklarımızda bizleri kendine köle, toplumu da bu kölelik düzeninin bir parçası görmeye başlamadılar mı?

  Aslında hata çocuklarımızda değil onları düzenli yetiştiremeyen veya yetiştirmek istemeyen bizlerde değil mi?

 Son olarak değinmek istediğim bir konu da, yazımın en başında belirttiğim gibi sınıfa yapılan kitaplık. Kitabı olmayan ve kitap okumayan çocuklarımızın parasıyla yapılan kitaplığımız. İşte o kitabı olmayan kitaplık bizim umutlarımızın yeşerdiği yer oldu. O kitaplığın yanısıra yeni gelen Türkçe öğretmenin de umutlarımızı yeşerten bir çalışma içinde olduğunu öğrenince biraz daha sevindik ki, bu çalışma ‘ oku, okuduğunu anlat ve yaz’ çalışmasıydı. İnşallah bu çalışma hem kitaplığımızı dolduracak hem de çocuklarımızı geliştirecek.

  Allah eğitim öğretim faaliyetlerinde çaba sarfeden tüm bireylere kolaylıklar versin.

Fatih KAPLAN   8.03.2018

ERBAA’NIN YILDIZLARI SAHNEDE

  İlçemizde son zamanlarda çoğu kişinin göremezden geldiği bazılarının ise umursamadığı bazı gelişmeler olmakta. Bunlar arasında yaklaşık bir ay önce bir araya gelen ve kısa zaman diliminde kaynaşıp dostluk ortamını en üst seviyeye çıkaran bir grup var. Bugün sizlere onlardan bahsetmek istiyorum. Kim olduklarını merak ediyorsunuz. Onlar; “ KİM BUNLAR”

 Kendilerini böyle ifade ediyorlar. Peki, gerçekten de; KİM BUNLAR?

 Bunlar, konusu vatan sevgisi olan bir oyunu sahneye koyarken Allah rızasından başka hiçbir şey beklemeyen gençlerimiz. Bunlar; mesai saati geçince hemen dışarı fırlamak için can atan ruhsuz memurdan kat be kat üstün ruhlu çocuklar. Bunlar; tanıştıkları ilk günden bugüne kadar dostluk sınırlarını aşmadan, dedikodu ve çekişme yapmadan kardeşliğin örneğini etrafına sergileyen güzel çocuklarımız. Bunlar; yaptıkları sanat da Allah’a, kitaba, vatana, bayrağa hakaret etmeden, sanatın nasıl yapılacağını Türkiye’ye ispat etmek isteyen gençlerimiz. Bunlar; devran sürdüğü makamın kapısındaki bayrağa dönüp bakmaya tenezzül etmeyen güya “müdür” kılıklı ruhsuzlardan bin kata daha vatansever Türk evlatları. Bunlar; sokakta gezerken pencerelerimizin ardından bakarken ne avare çocuklar dediğimiz ama fırsat verilince yaşıtları olan Fatih Sultan Mehmet Han’ın yaptığı gibi gönülleri fetheden Türk evlatları. Bunlar; hiç bilmedikleri bir ortama ve işe dalıp en son yarışmada rakiplerin ifadesini aynen aktarıyorum, “ siz bizlere normal yarışma dediniz ama karşımıza profesyonel ekip çıkarıyorsunuz.” Dedirten yürekli ve kabiliyetli çocuklarımız. Bunlar; kendilerine ilgi göstermesi gerekenlere hayıflanmadan onlara ilgi gösteren, onların adam yerine koyduklarının adam olmadıklarını anlatacak güne kadar bekleyen sabırlı Türk evlatları. Bunlar; hiç kimseden karşılık beklemeden atalarına layık olmak isteyen kahraman çocuklarımız. Bunlar; sahnede Allah adına cihat eden Müslüman Türk evlatları. Bunlar; bazen ebeveynlerinden bazen öğretmenlerinden fırça yiyen ama onlara saygıda kusur etmeyen evlatlarımız. Bunlar; mensup oldukları milletin vatan uğruna çektikleri sıkıntıları 15 dakikada anlatıp alınlarının akıyla sahnede başarılı olan gençlerimiz. Bunlar; ilçemizin adını ilde, ilimizin adını bölgede temsil edecek olan yavrularımız. Bunlar; buraları temsil ederken temsil noktasındakilerin görmediği veya görmek istemediği isimsiz kahramanlarımız. Bunlar; her türlü yokluğa ve zorluğa rağmen kendilerine güvenen insanların umutlarını boşa çıkarmayan birer cengaver. Bunlar; ne bölge Türkiye geneli hepsini aşarız diyerek yola çıkan kendilerine güveni olan mükemmel insanlarımız. Bunlar; yarının Türkiye’si. Bunlar; sokaklardan çıkıp sahnede devleşen abidelerimiz. Bunlar; yarın sahnede veya herhangi başka bir ortamda milletimizi temsil edecek pırıl pırıl çocuklarımız.

  İşte size; “ KİM BUNLAR.”

  Yazmakla bitmeyecek olan gençlerimiz onlar. Onlar; Bayrağa saygısı olmayan “müdür” kılıklıdan daha çok vatansever, okulun girişine “ welcome to school” yazacak kadar şuursuz okul personelinden daha şuurlu Türk evlatları. Gelecek onların elinde yükselecek ve onlarla şekillenecek.

 Biz onlardan razıyız, onlarda bizlerden razı olur inşallah. Allah onlardan bin kat razı olsun ki oyunlarında yüce Türk milletinin asil duruşu şeref kazanıyor.

  Allah bahtlarını ve yollarını açık etsin.

 Fatih KAPLAN 5.03.2018